Mimo szalejących cen energii, które mają katastrofalny wpływ na gospodarkę i  wpędzają ludzi w ubóstwo energetyczne, Komisja Europejska nie chce zamrozić cen uprawnień do emisji dwutlenku węgla (ETS). Przestrzegłam przed taką polityką koleżanki i kolegów z Komisji ITRE.

Opadły ostatnie złudzenia, że w Unii Europejskiej słowa – mówione i spisane – cokolwiek jeszcze znaczą. Zamiast toczyć akademicki spór o kompetencje sędziów powinniśmy się wreszcie zająć czymś naprawdę ważnym: jak ułożyć sobie stosunki w strukturze opartej na półprawdach, fałszu i manipulacji?

W marcu Putin zażądał, aby państwa Unii Europejskiej płaciły za rosyjski gaz w rublach. Stoi to w sprzeczności z sankcjami nałożonymi na Rosję. Mimo tego, w maju Bruksela przedstawiła instrukcje w jaki sposób europejskie firmy mogłyby płacić za gaz rublami omijając sankcje. Jako Grupa Europejskich Konserwatystów i Reformatorów zażądaliśmy wyjaśnień od Komisji Europejskiej. Kilka dni temu otrzymaliśmy odpowiedź.

Zadałam Komisji Europejskiej proste pytanie. Dlaczego Bruksela przeznacza więcej pieniędzy na imigrantów ekonomicznych z Afryki niż na uchodźców wojennych z Ukrainy? Otrzymałam odpowiedź typową dla unijnej biurokracji, która do perfekcji opanowała zasadę: co powiedzieć, aby nie skłamać i nie powiedzieć prawdy.

Komisja Europejska ma bogatą tradycję w produkowaniu kontrowersyjnych i absurdalnych dokumentów, ale odezwa „Oszczędzaj gaz na bezpieczną zimę” bije wszelkie rekordy. Jest to klasyczny, emocjonalny szantaż na międzynarodową skalę. Musimy podzielić się z Niemcami gazem bo jak nie, to… uruchomią Nord Stream 2?