Zadałam Komisji Europejskiej proste pytanie. Dlaczego Bruksela przeznacza więcej pieniędzy na imigrantów ekonomicznych z Afryki niż na uchodźców wojennych z Ukrainy? Otrzymałam odpowiedź typową dla unijnej biurokracji, która do perfekcji opanowała zasadę: co powiedzieć, aby nie skłamać i nie powiedzieć prawdy.

Pytanie

Od 24 lutego br. granicę polsko-ukraińską przekroczyło ponad 3,5 mln uchodźców z Ukrainy. Szacuje się, że co najmniej połowa z tych osób pozostała w Polsce. Komisja przekazała Polsce jedynie 144,6 mln euro z Funduszu Azylu, Migracji i Integracji na pomoc dla uchodźców. Jest to zaledwie niewielki ułamek kosztów niezbędnych do zapewnienia uchodźcom podstawowego bezpieczeństwa socjalnego.

W roku 2020 Komisja Europejska hojnie zareagowała na przybycie do Hiszpanii 20 tysięcy nielegalnie przekraczających granicę imigrantów. Uruchomiono projekt, który wspierał działania władz na południowym wybrzeżu Hiszpanii, na Wyspach Kanaryjskich, w Ceucie i Melilli. Całkowity wkład UE w projekt wyniósł 49,6 mln euro.

W związku z powyższym i mając na względzie nadzwyczajną sytuację wywołaną wojną na Ukrainie, proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy Komisja Europejska planuje przeznaczenie dodatkowych, odpowiednich do zaistniałej sytuacji środków finansowych dla wsparcia kobiet i dzieci oraz innych uchodźców z Ukrainy przebywających w Polsce?
2. Czym spowodowana jest różnica w skali pomocy finansowej dla Hiszpanii, która w 2020 roku otrzymała od Komisji Europejskiej fundusze przeznaczone na pomoc uchodźcom w wysokości blisko 2 500 euro w przeliczeniu na osobę i dla Polski, której przekazano fundusze w wysokości ok. 100 euro na osobę, czyli dwudziestopięciokrotnie mniej?

Odpowiedź udzielona przez komisarz Ylvę Johansson
w imieniu Komisji Europejskiej:

W ramach solidarności z Ukrainą i aby zaspokoić wyjątkowe potrzeby powstałe w wyniku rosyjskiej inwazji, szybko uruchomiono dyrektywę w sprawie tymczasowej ochrony w celu udzielenia tymczasowej ochrony w UE osobom uciekającym przed wojną w Ukrainie. Wysiłki państw członkowskich, aby wypełnić związane z tym zobowiązania, są wspierane operacyjnie przez „platformę solidarności” i finansowo przez finansowanie unijne. Kilka z tych funduszy unijnych już obejmuje działania wspierające kobiety, dzieci oraz inne grupy szczególnie wrażliwe przesiedlone z Ukrainy.

Ponadto ostatnie poprawki do przepisów dotyczących finansowania w zakresie polityki spójności i spraw wewnętrznych ułatwią państwom członkowskim szybki i elastyczny dostęp do niewykorzystanych środków z okresu programowania 2014-2020. Komisja wypłaciła również 3,5 mld euro płatności zaliczkowych w ramach REACT-EU  – w tym 562 mln euro dla Polski – aby wesprzeć wysiłki państw członkowskich związane z udzielaniem wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych osobom uciekającym przed rosyjską inwazją.

Co więcej, Komisja zaproponowała dodatkowe wsparcie dla ludzi dotkniętych rosyjską inwazją na Ukrainę. W ramach konferencji darczyńców „Stand Up for Ukraine – Razem dla Ukrainy” zebrano 9,1 mld euro, w tym 1 mld euro, do którego przekazania zobowiązała się Komisja. 400 mln euro z zadeklarowanej kwoty zostanie wypłacone z funduszy w obszarze spraw wewnętrznych jako pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych dla najbardziej dotkniętych państw członkowskich, w tym Polski, w celu wsparcia ich systemów przyjmowania i zarządzania granicami.

Podjęte wysiłki i inicjatywy będą musiały pozostać w zgodności z ramami dostępnego budżetu. W ramach budżetu UE nie zapewnia się stałego finansowania na osobę, zaś wszystkie nadzwyczajne środki finansowe znajdują uzasadnienie w potrzebach operacyjnych. Potrzeby powstałe w wyniku kryzysu różnią się w zależności od państwa członkowskiego i wymagają podjęcia różnych działań w ramach istniejących funduszy.